Sohbet . Hayata gözlerini açarken hiçbir şey bilmiyorsun.Yürekten Gelen Sözler
Sonra; konuşmayı, emeklemeyi, yürümeyi, aldatmayı, aldatmamak gerektiğini, insanların arkasından konuşmayı, konuşmamak gerektiğini, öpüşmeyi, yanlış insanlarla öpüşmemenin gerektiğini, sevişmeyi, sevmeyi öğreniyorsun. Bazen sevmemek gerektiğini… Nefreti öğreniyorsun sonra da.
Aşkı görüyorsun ilk önce annenle babanda. “Göremediğinde” filmler izliyorsun. Akrabalarına gidiyorsun. Göremezsen, kıskanıyorsun. Görmeye çalışıyorsun.
Annenle baban kavga ettiğinde babana,“Baba gitme…” demeyi öğreniyorsun. Merak ediyorsun hep, nereye gittiğini, kim uğruna, neden gittiğini. Her insana giderken soruyorsun zaten. Onlara sorama dığın da kendine soruyorsun; “Neden gitti?” diye. Hiç bırakmayacağına inandıkların birer birer gidiyor sonra. Nedensizce.Hepsinden nefret ediyorsun.
Ardından yatağına yatıyorsun ve ağlıyorsun. Hayatı küçük yaşta “öğrenmeye” çalışıyorsun, yalnız olduğunu anlıyorsun. Bazen en iyi arkadaşının gözyaşlarının aktığı yastık olduğuna inanıyorsun. Ama onada kızıyorsun. Başkalarının görmesi için onun ıslandığını zannediyorsun, lanet ediyorsun.
Annen ya da baban geliyor yanına sonra, ya da kardeşin. “Ağlama lütfen, güçlü ol,” diye sana sarılıyor. Gözyaşlarının biraz daha dinmesi için sıkı sıkı sarılıyorlar. Geçeceğini söylüyorlar. Bırakıyorlar. Geçmiyor sonra, kendine sarılıyorsun. Yine geçmiyor, o anlık diniyor.
Unutmaya çalışıyorsun.
Hayatı merak ediyorsun. Hiç gitmeyecek olan insanların nerede olduğunu merak ediyorsun. Hiç aldatmayan, hiç yalan söylemeyen, hiç insanların arkasından konuşmayan insanların nerede olduğunu merak ediyorsun. Ya da var olup olmadıklarını düşünüyorsun.
Seneler sonra her insanın gideceğine inandırıyorsun kendini. Ona göre yaşarken sonra birine güveniyorsun. Gözlerini kapayıp elini ona veriyorsun. Sakladığın cümleyi bir anda hiç ummadığın şekilde kuruyorsun. “Beni bırakma…” diyorsun. Unutmaya çalıştığın her insanın her hareketi tekrar hatırlatıyor kendini sonra. Her insanda, aslında unutmaya çalıştığın insanları görüyorsun.Sohbet
Ve o da gidiyor.Hâlâ hayatı öğrenmeye çalışıyorsun.Hâlâ merak ediyorsun.
Gün bitiyor. Gece gözlerini kaparken çok şey biliyorsun.
Susuyorsun
Ve…
Yastığa kızıyorsun
Ozgurcesohbet.Com Ailesi Hoş Sohbetler Diler.
yoK
5 Eylül 2019 at 21:34Guzel yazi emeginize saglik sonsuz basari ve devamini dilerim…