Garsonun eline çiçekleri tutuşturdu ve ayırttığı masayı işaret edip, – “O geldiğinde güzel bir karşılama yap.En güzel yemeklerinle donat masayı ve ben gelene kadar da sürekli bir isteği varmı diye sor.”-dedi.Garson şaşkınlıkla, – “Efendim gelecek olanın kim olduğunu söylemediniz”-deyince,adam güldü. – “Zaten söylemeyeceğimde.Kapıdan içeri girdiğinde anlayacaksın.O dünyanın en güzel insanıdır.-“Garson yinede gelecek kişiyi tarif etmesini istese de adam bu sözlerimi tekrarlamış ve ayrılmıştı oradan…

Akşam olduğunda restaurant dolmaya başlamış ve insanlar birer, ikişer kapıdan girmeye başlamışlardı .Garson hepsini dikkatle süzüyordu.-“Şumu acaba? Yok yok şu olmalı…Yoksa bunuydu? -“diye kararsızlıklar içinde gidip gelirken içeriye çok alımlı dünya güzeli bir kadın girmişti.Kapı kolunu tutup kapıyı açtığında, yüzünü ekşiterek eline bakmış ve -“Bu ne pis bir ortam.Ellerim toz içinde kaldı.Oys tırnaklarımı yeni parlatmıştım” – diye bağırıp çağırmaya başlamıştı.Garson koşarak güzel kadının yanına gitti ve sonunun ne olduğunu sordu. Öğrendiğinde ise, -“Efendim günde en az on defa siliniyor sözünü ettiğiniz kapı kolu.Yani tozlu olması imkansız… -” diye karşılık vermişti.Kadın biranda çirkefleşmiş açıklama yapmaya çalışan garsonu onca insanın arasında çok bilmişlikle azarlamış ve sonra sırasıyla restaranttaki masalar, sandalyeler en sonundada yemekleri beğenmediğini söylemiş, üstelik bunları da kırıcı bir şekilde belirtmişti…

Garson sustu ve sabretti.Kadına en gerilerde bir masa gösterdi.Kadın masaya otursada susmak bilememiş sürekli her şeyden şikayetçi olduğunu söylemeye devam etmişti.Garsonun gözü hala kapıdaydı.Yarım saat sonra kapıdan oldukça çirkin sayılabilecek bir bayan girmişti.Yanına gittiğinde, – “İyi akşamlar beyefendi.Kolay gelsin.Rica etsem bana güzel bir masa gösterebilirsiniz? … -” demişti.Öyle nazik,içten bir gülümsemeyle ve nezaketle söylemiştiki o cümleleri garson kadının çirkin yüzünü görmemişti o an.-“Dünyanın en güzel insanı bu olmalı?” – diye geçirdi içinden.Öğlende anlaştığı adamın dediğini yapıp, sözünü ettikleri masaya oturttu kadını.Önce bir demet çiçeği uzattı bayana.Sonra en güzel yemeklerle donattı masayı ve ilgi alakayıda eksik etmedi.O masayla ilgikendikçe bayanın tatlı sözleri ortama öyle olumlu bir hava veriyorduki…

Aradan biraz zaman geçmiş ve öğlende sözleştikleri adam elinde küçük bir hediye paketiyle gelmişti.Restoranta göz gezdirince sevdiğini kadını en arka masalarda otururken görmüş ve sinirle garsonun yanına gitmiş ve bağırarak.-“Ben sana demedimmi o geldiğinde onu en güzel masaya oturtacaksın.En güzel yemeklerle donatacaksın masayı.Ve bir demet te çiçek vereceksin diye… -“demişti.Garson sakin bir şekilde eliyle az ötedeki masayı işaret ederek, -” Evet efendim işte dünyanın en güzel insanı.Ve ona ayırdığınız en güzel masada oturuyor.Masayı en güzel yemeklerle donattım.Bir demet çiçeğide söylediğiniz gibi verdim ona… “-demişti…

Adam sinirli bakışlarıyla güzel bayanı işaret edip, – “Bir şu güzel bayana bak, birde senin sözünü ettiğin bayana.Körmüsün be adam? Görmüyorsun? İşte en arka masalardan birine oturttuğun bayan dünyanın en güzel bayanı değilmi?” – diye sordu… – “Hayır efendim bence o güzel filan değil.İnsanları kıran, inciten, hor gören aşağılayan bir insandır sözünü ettiğiniz kişi.Benim gösterdiğim bayan ise çirkin biri olabilir.Ama naif, zarif ve kimseyi incitmek istemeyecek yapıda biridir. Ve unutmayın efendim,görünüş neye benzerse benzesin, nezaket ve tatlı dil sizi dünyanın en güzel insanı yapar…Sizi bilmem ama bence dünyanın en güzel insanı o çirkin dediğiniz bayandır”-…