Sinirle mutfağa girdiğinde ne yapacağını bilemez bir haldeydi Damla…”Nasıl yapar?Bana bunu nasıl söyler?”diye kendi kendine sorular sorarken,asıl düşündüğü arkadaşı Nalan dı elbet….Kardeşi bilgiği arkadaşıyla evlilik yoluna girmişlerken,Ufuk un kendisine sarkıntılık etmesi öyle ağrına gitmiştiki…Hiçbirzaman hoşlanmadığı bu adamdan ne söylediyse uzaklaştıramamıştı Nalanı…
www.ozgurcesohbet.com

Üçüde aynı restaurantda garsonluk yapıyordu.Burada işe başladıklarından kısa bir süre sonra,karşılıklı duygularla güzel bir arkadaşlığa başlayan Ufuk ve Nalan,birzaman sonrada bu arkadaşlıklarını daha ciddi boyutlara taşımaya karar verdiler….Damla,can arakadaşı olarak gördüğü Nalan ın üzülmesini istemezdi elbette ama Ufuk u da pek sağlam ayakkabı olarak görmüyordu işin açıkcası…Tabi bu durumu,arkadaşını kırmadan da ona anlatmak büyük bir meseleydi…Zamanla,aynı ortamda beraber çalıştıkları Ufuk un birçok kusurunu görsede,yalnış anlaşılmaktan korkup Nalan a da birşey söyleyememiş gördükleri karşısında sessiz kalmıştı….Ufuk un tavırlarından,davranışlarından anlayabildiği kadarıyla kadınlara zaafı vardı ve kesinlikle Nalan a sadık deildi…Gerçekleri gözleriyle görüp susmak nekadar yakıyordu insanın yüreğini?

O gün akşam üzeri son temizlik yapılıp restaurant dan çıkılacakken,kendisine yaklaşmaya çalışır tavırlarını ve konuşmalarını sezdiğinde,sinirle tokadı patlatmıştı Ufuk un yüzüne…Bu kadarını da beklemiyordu gerçekten…Evlilik kararı aldığı insanın,en yakın arkadaşıyla yakınlaşmak istemesi,ne kadarda iğrenç bir durumdu….Konuyu artık Nalan a anlatmanın zamanı gelmiş geçiyordu bile…İşten çıkıp,eve dönerlerken bir anda herşeyi sinirle arkadaşına anlatıvermişti Damla…Sırf onun iyiliği için üzüleceğini bile bile anlatmıştı üstelik…Fakat o anda,hiç beklemediği bir durumla karşılaşmıştı.Nalan kendisinin mutluluğunu kıskanmakla suçluyordu Damlayı…Nasıl böyle düşünebilirdiki?Onun iyiliği için,yalnışından dönmesi için anlatmıştı gerçekleri oysaki?Ufuk un kadınlara olan bu zaafı,ilerde Nalan ı bir yıkıma götürebilirdi…Herşeyi göze alıp olanı biteni anlattığımda karşı karşıya kaldığı bu durum öylesine yaralamıştıki Damlayı….Yalan söylediğini,iftira attığını,ikisini kıskandığı için Ufuk u suçladığını defalarca yüzüne karşı bağıra bağıra söylediğinde,Nalan a başka birşey söylemeden yüzünü eğip,eve doğru hızlı adımlarla yürümeye başlamıştı….

Ertesi gün işe gitmemişti…Sonraki günde…Birkaçgün sonrada şeflerini arayıp,işi bıraktığını söyledi…Öyle kırılmıştıki Damla…Arkadaşının iyiliğini isterken,bir anda kötü olmuştu…Yalnış anlaşılmak,gerçekten insanı içten içe kemiriyordu….

O günden sonra da hiç görüşmemişlerdi Nalan la.Onu gördüğü anda yolunu değiştiriyordu arkadaşı…Yani hala suçluydu onun gözünde.Ama haklı olduğu için,bir açıklama dahi yapmak gereği duymadı…Anlamadan dinlemeden,suçlayıp yılların arkadaşlığını bitiren de,yoktan yere iftira atanda Nalandı sonuçta.Er yada geç,Ufuk un gerçek yüzünü görüp,yaptığı hatayı farkedeceğini düşünüyordu….
**********
Yeni işyeri eskisine nazaran daha yorucu olsada,birzaman sonra alışmıştı işin yoğunluğuna…Bir akşam üze işten dönerken mahalleye girdiğinde,köşe başındaki duvarın üzerine oturmuş ağlayan Nalan ı görmüş,küslüğü,kırgınlığı biranda unutup yanına koşmuştu arkadaşının…Gözyaşlarını silip,neler olduğunu sakince anlatmasını istedi.Ağlamaktan kesik kesik anlattığı şeylerden anladığına göre,Ufuk un başka bir kızla görüştüğünü öğrenmiş,aralarındaki herşeyide bitirmişti o kızgınlıkla…Dahası bu olayın öncesinde telefonundada,birçok mesaj görmüş,fakat gözleriyle görene kadar da inanamamıştı,Ufuk un böyle bir insan olabileceğine…

O an Damlayada ne kadar haksızlık ettiğini anlamış,pişmanlıkla ağlamaktan konuşamaz halde defalarca sarılırken,kendisini affetmesini söylemişti en sonunda arkadaşına…Damla o an kendi kırıklıklarını düşünecek halde deildi elbette.En çok böylesine,iğrenç zaafları olan,o sinsi adamdan kurtulduğuna seviniyordu Nalan ın…..