Kızlar :
tamam hocam . diyerek yatmaya gidiyorlar. Hanım hocalardan bir taneside saati kurup yatıyor.

Saat sabah iki buçuğu biraz geçerken çalıyor . hanım hocamız kalkıyor abdestini alıyor. Ve önce kızların odasına gidiyor. Ve:

Kızlar uyanın artık tehedcud namazi vakti.

ama çıt yok . hoca yine sesleniyor hiç bir hareket yok . Allah Allah diyor hoca hanım. Yataklarında yatmakta olan kız öğrencilerin yanına yaklaşıyor ve yorganını açıyor bir tanesinin bir de ne görsün vefat etmis. Diğerinin yanına gidiyor onlarda aynısı bütün kız öğrenciler ruhunu çoktan teslim etmiş. Hanım hocayı çok büyük bir korku ve heyecan kaplıyor. Koşarak diğer hanim hocanın odasına gidiyor ve:

Yetiş kızlara bir şey olmuş kalk diyor ama o hocamızda ruhunu teslim etmiş . Hanım hoca bu defa iyice panikliyor. Tam bu esnada büyük bir gürültü ile deprem meydana geliyor. Hanım hocamız enkaz altında kalıyor. Bir ses işitiyor :

Sakın korkma . Sabah namazına giden mümin kardeşlerin seni kurtaracak yalnız sen ayak sesi duyunca seslenmeyi unutma. Biz seni bu yaşadıklarını diğer kardeşlerine anlatasın diye dünyada bıraktık.

Sohbet

Hanim hoca bunu duyunca biraz olsun ferahlıyor. Ve beklemeye başlıyor. Sabah namazı vakti gelince ayak seslerini duyuyor ve

sesimi duyan varmı beni kurtarın ALLAH aşkına diyor.

Sesini duyanlar onu kurtarıyor.

Yüce Rabbimiz nelere kadir demekki o yavrulara o depremin şiddetini yaşatmadan ruhlarını almış. Allah’im sen ne büyüksün.

17 Ağustos depreminde hayatını kaybedenleri rahmetle anıyoruz……

selam ve dua ile…